Ciąża wysokiego ryzyka
Ciąża wysokiego ryzyka to ciąża w której pojawiają się czynniki, jakie mogą zwiększyć prawdopodobieństwo poronienia, przedwczesnego porodu lub chorób dziecka, a nawet śmierci. Ciąże wysokiego ryzyka lekarz rozpoznaje na podstawie wywiadu chorobowego przeprowadzonego z ciężarną kobietą, dotyczącego przebiegu ciąży.
W ciąży wysokiego ryzyka duże znaczenie przypisuje się czynnikom matczynym. Najniższy odsetek umieralności wśród noworodków odnotowuje się, gdy matka jest w wieku od 20 do 30 lat. Poza tym czynniki genetyczne również nie pozostają bez znaczenia. Obecność nieprawidłowości chromosonowych, wad wrodzonych, chorób metabolicznych, zahamowania umysłowego albo chorób rodzinnych zwiększa ryzyko zachorowania i pojawienia się takich wad u noworodka lub ujawnienie się ich w dalszym okresie jego życia.
Zobacz również:
Poza tym warto nadmienić, iż choroby kobiety będącej w ciąży również mają duży wpływ na prawidłowy rozwój nienarodzonego dziecka. Do takich schorzeń należą między innymi: wady serca, nadczynność tarczycy, otyłość, cukrzyca. Zakażenia występujące w trakcie ciąży np. rzeżączką mogą powodować choroby noworodka lub dziecka będącego jeszcze w brzuchu matki.
Przed porodem zagrożenie dotyczące ciąży ujawnia się jako wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrastania lub niedotlenienia dziecka, przebiegające z kwasicą oddechową. Bardzo ważne w tej sytuacji są warunki położnicze.
Czynniki, które przyczyniają się do powstania ciąży wysokiego ryzyka to m.in.:
- niedostateczna opieka zdrowotna,
- ubóstwo,
- patologie,
- krótkie odstępy między ciążami,
- nadużywanie używek,
- brak wsparcia ze strony otoczenia np. męża,
- niski wzrost,
- choroby dziedziczne,
- poprzednie cesarskie cięcie.