Dieta małego wielbiciela słodyczy
Dzieci kochają łakocie. Dlaczego twoje dziecko uwielbia ciasteczka, za to na wzmiankę o brokule reaguje skrzywioną miną i wzruszaniem ramion? Naucz pociechę jeść zdrowo i rozsądnie. W jaki sposób podawać dzieciom słodycze?
Słodkie lubimy od urodzenia
Ciekawe jest to, że pierwszym smakiem jaki naturalnie odbierają nasze zmysły jest właśnie słodycz. Preferencje zmieniają się razem z wiekiem, jednak ze świecą można szukać dziecka które nie będzie zainteresowane czekoladą i cukierkami!Rynek słodkiej żywności zdominowany jest przez najróżniejsze produkty mające na celu skupić uwagę dziecka i matki. Wymyślne żelki, kremy, batoniki i desery o tęczowych kolorach, opakowania oddziałujące na dziecko, natłok wszechobecnych reklam- branża cukiernicza działa sprawnie i stale. A nasze dzieci uwielbiają wysokokaloryczne przysmaki, szerokim łukiem omijając warzywa i wartościowe produkty.
Dlaczego cukierek jest fajny?
Podejście rodziców najczęściej daje dziecku do zrozumienia to, że słodycz to forma nagrody. „Jak zjesz obiad to dostaniesz czekoladę”, „jak będziesz grzeczny to dostaniesz loda” itd. Przez takie zachowanie, słodycze kojarzą się dziecku z przyjemnością i czymś wartym poświęceń. W życiu małego łasucha warto zastąpić słodkie nagrody czymś innym, np. ulubioną grą lub wyjściem w atrakcyjne miejsce. Zmiana taka nie spowoduje cudu, pociecha nadal będzie walczyć o ulubione cukierki, i warto żeby czasami te słodycze dostawała – ale w bardzo ograniczonej ilości i pod określonymi warunkami.Zobacz również:
Ogólnie przyjmuje się, że dopuszczalną dawką słodyczy spożywanych podczas dnia powinno być 10% ogólnie przyjmowanych węglowodanów. Wskazane jest to, żeby te kilka kostek czekolady zastąpić innymi cukrami prostymi – np. owocem lub świeżo wyciśniętym sokiem. Idee lodów można zastąpić domowym sorbetem, a słodki budyń zastąpić koktajlem. Pomysłem na ograniczenie słodyczy w diecie dziecka jest substytuowanie niezdrowych łakoci, ich naturalnymi wariantami. Takie rozwiązanie wymaga dużo uwagi i pracy rodzica, jednak konsekwentne prowadzenie diety dziecka ma bezpośrednie przełożenie na stan jego zdrowia, odporności a nawet … emocji i psychiki! Tak, wielu rodziców zapomina o działaniu cukru, którego przedawkowanie powoduje u dziecka nadpobudliwość psychoruchową, niemożność skupienia uwagi, chaotyczność, wahania nastroju. Warto zadać sobie trochę trudu i przyzwyczaić dziecko do zbilansowanego trybu żywienia.
Z dzieckiem, jak z dorosłym
Nasza pociecha często wyłapuje to o czym mówi się w jego towarzystwie, za to nie bezpośrednio do niego. Aby głębiej dotrzeć do świadomości naszego dziecka, warto w jego obecności porozmawiać o szkodliwości cukru, o potrzebie ograniczania jego spożywania. Dziecko, które w jakiś sposób takie informacje przyswaja będzie mniej zaskoczone tym, że nagle ogranicza mu się dostęp do ulubionej przyjemności.
Warto też rozmawiać z dzieckiem bezpośrednio. Można też angażować malucha to przyrządzania zdrowych przekąsek, dzieci z reguły lubią być przydatne i zajmować się „czynnościami dorosłych”. Traktujmy naszego malucha jak dojrzewającego człowieka. Przeprowadzajmy poważne rozmowy, nie straszmy, a zawierajmy umowy. Tłumaczmy, a nie rozkazujmy. Warto jest popracować nad nicią porozumienia dzięki której osiąganie kompromisu może być sprawniejsze i bardziej efektywne.
Co zrobić kiedy dziecko ma problem?
Problem nadwagi nie jest niestety niczym nadzwyczajnym. Być może nasz maluch przekroczył już wagę uważaną za odpowiednią dla danego wieku i wzrostu. Nie poddawaj się, jesteś odpowiedzialny za zdrowie swojego dziecka! Znajdź formę aktywności ruchowej którą polubi maluch, dbaj o sport i możliwie najwyższą aktywność pociechy.Zdarzają się dzieci których wagę trudno jest kontrolować ze względu na obciążenia genetyczne, przyjmowane leki lub choroby z którymi się zmagają. W takim wypadku nie należy odkładać wizyty u dietetyka w nieskończoność. Odpowiednia masa ciała oraz sposób żywienia to element determinujący prawidłowy rozwój fizyczny i psychiczny Twojego dziecka!
Autor:
Małgorzata Kopta