Szukaj

Dieta w chorobach metabolicznych u dziecka - fenyloketonuria

Fenyloketonuria to choroba objawiająca siw wysokim stężeniem fenyloalaniny we krwi. Na skutek nieleczenia dochodzi do uszkodzenia mózgu i upośledzenia umysłowego. Dieta jest jednym ze sposobów leczenia tej choroby i systematycznie stosowana warunkuje prawidłowy rozwój dziecka.

Podziel się
Jedzenie słodyczy

Leczenie dietetyczne

W przypadku fenyloketonurii leczenie dietetyczne powinno trwać przynajmniej do 7 roku życia dziecka, czyli do momentu mielinizacji w ośrodkowym układzie nerwowym. Zaleca się jednak stosowanie leczenia dietetycznego przez całe życie.

Leczenie dietetyczne fenyloketonurii ma na celu ograniczenie fenyloalaniny. Zawierają ją zwłaszcza produkty białkowe, które w diecie powinno zastępować się preparatami białkowymi, pozbawionymi fenyloalaniny lub produktów o znacznie ograniczonej jej zawartości.

Układając dietę dla dziecka cierpiącego na fenyloketonurie należy kierować się dopuszczalnym spożyciem fenyloalaniny w dobowej racji pokarmowej, która jest indywidualnie ustalana przez lekarza. Pozwala to zachować bezpieczne stężenie fenyloalaniny we krwi dziecka.

Dieta małych dzieci oparta jest na spożywaniu gotowych preparatów, które są ubogie w fenyloalaninę lub są jej pozbawione. Dietę opartą na tych produktach należy uzupełnić tłuszczami i węglowodanami.

Produkty żywnościowe zabronione w diecie dzieci chorych:

  • tradycyjne pieczywo
  • mięso, wędliny, drób
  • ryby
  • jaja, sery, produkty pochodzenia mlecznego
  • orzechy, kakao, czekolada
  • jarzyny strączkowe( groch, fasola, bób, soja)

Produkty dozwolone w diecie, ale w ściśle określonych ilościach to:

  • owoce
  • warzywa
  • ryż
  • chrupki ziemniaczane
  • chleb i makarony wyprodukowane przy użyciu mąki o małej zawartości białka

W nieograniczonych ilościach można spożywać:

  • miód
  • cukier
  • cukierki owocowe
  • wodę mineralną
  • oleje roślinne
Dietę dziecka chorego na fenyloketonurie należy komponować w taki sposób, aby spożywane przez dziecko produkty nie przekraczały dozwolonej ilości fenyloalaniny i jednocześnie pokrywały jego dzienne zapotrzebowanie energetyczne.