Jak przemoc fizyczna wpływa na psychikę dziecka?
Niewielu jest rodziców którzy nigdy nie uderzyli swojego dziecka.Badania socjologiczne - odkąd skala problemu złego traktowania dzieci przez rodziców jest w Polsce diagnozowana, a więc od początku lat 90. - pokazują, że zdecydowana większość, ponad 80% rodziców przyznaje się do stosowania różnych form przemocy fizycznej wobec swoich dzieci.
Skutki przemocy fizycznej
Z jednej strony bicie dziecka powoduje ślad na skórze, który za jakiś czas zniknie, lecz z drugiej strony pozostawia w psychice spustoszenie. Bite dziecko czuje w sobie niemoc, bezsilność i bezradność. Zwłaszcza w przypadkach, kiedy bicie jest stanowczo przesadzone.
Znęcanie się może powodować u dziecka złość, agresję czy nienawiść do siebie bądź otoczenia. Często zdarza się, że dziecko, które jest bite, samo będzie biło, bo uczy się stosowania zasady, że ten kto bije jest silniejszy i ma władzę. O ile diagnoza większości symptomów przemocy fizycznej nie jest rzeczą łatwą, o tyle trudność wzrasta daleko bardziej, kiedy mamy do czynienia z objawami psychicznymi (emocjonalnymi). Nadużycia emocjonalne wobec dziecka mogą mieć niszczący charakter. To właśnie urazy psychiczne powodują najkosztowniejsze dla zdrowia, długofalowe następstwa krzywdzenia dzieci: różnorodne choroby psychiczne i somatyczne nie będące bezpośrednim skutkiem przemocy, zaburzenia emocjonalne, nadużywanie substancji uzależniających, przestępstw, samobójstwa oraz utrwalanie się zjawiska przemocy w rodzinie.
Zobacz również:
Dlaczego rodzice biją swoje dzieci?
Jedni biją ponieważ, sami byli bici i twierdzą, że to nauczyło ich dyscypliny. Dla innych z kolei bodźcem do bicia jest agresja. Znęcają się wręcz nad własnymi dziećmi, biją je o absurdalne powody, wymierzają kary fizyczne, jak i powodują szkody psychiczne. Są to przejawy u ludzi którzy np. nadużywają alkoholu, czują się niedowartościowani, stracili pracę czy sami pochodzą z rodzin, w których nadużywało się przemocy.
Wielu rodziców jednak, uważa bicie dziecka za ostatnią deskę ratunku, kiedy żadna inna opcja zawiedzie. Wówczas bicie nie jest zaplanowane, ale stanowi objaw bezradności i konsekwencję wybuchu gniewu. Dobrą odsłoną takiego zachowania jest to, że, po całej sytuacji, budzi się u rodziców poczucie winy, że użyli przemocy fizycznej.
Dzieciństwo postrzegane jest jako czas szczęśliwości, bezgranicznego zaufania do rodziców, radości płynącej z bezpiecznego poznawania świata. W okresie tym kształtują się podstawowe cechy osobowości, poczucie tożsamości, obraz własnego „Ja” oraz innych osób. Pozwólmy dzieciom dorastać w spokojnym świecie, gdzie nie zaznają smaku przemocy i wkroczą w dorosły świat bez urazów psychicznych, jak i cielesnych.
Autor:
Damian Nowaczek