Anoreksja, choroba ciała czy duszy?
Nazwa anoreksja pochodzi od języka greckiego, anorexia nervosa – an – brak, pozbawienie, orexis – apetyt. Jest schorzeniem związanym z zaburzeniem odżywiania, celem anorektyków jest utrata wagi, więc celowo się głodzą, dążąc do wymarzonych wymiarów. W anoreksji występuje zaburzony obraz własnej osoby, chory wciąż czuje się za gruby, więc cały czas się głoduje. Wpływa to na jego zdrowie, organizm jest wyniszczony, nie są mu dostarczane odpowiednie składniki odżywcze.
Dlaczego świadomie się głodzimy?
Jadłowstręt psychiczny współcześnie najczęściej dotyka kobiety między czternastym, a osiemnastym rokiem życia. Starsze kobiety, oraz mężczyzn tez to dotyczy, ale w mniejszym stopniu. Z czego to wynika? W okresie dojrzewania zmienia się sylwetka dziewczynek, ich kształty staja się coraz bardziej kobiece, co jest często nieakceptowane przez młode dziewczęta. Czuja się one skrepowane pojawieniem się piersi, zaokrąglaniem bioder. Wstydzą się dodatkowego „tłuszczyku” na brzuchu. Ciężko zrozumieć zbuntowanemu nastolatkowi, że tak musi być, że tym charakteryzuje się okres dojrzewania.
Nastolatek zamiast jeść zdrowo, nie je w ogóle z obawy przed dodatkowym kilogramem. Każdy kolejny, to powód do rozpaczy i jeszcze drastyczniejszej głodówki. Każdy stracony kilogram to powód do ogromnej radości. Osoba chora uzależnia swoje życiowe sukcesy od wyglądu fizycznego. Dlaczego tak się dzieję? Czy wygląd jest naprawdę ważniejszy niż zdrowie?
A może to wina mediów?
Czy w czasach Peter'a Paul'a Rubens'a występowała anoreksja? Hmm.. musielibyśmy to sprawdzić, pewne jest natomiast, że w jego czasach kanonem piękna były krągłe, pulchne kobiety, stąd też określenie” rubensowskie kształty” na pełne kobiece kształty. Oczywiście nie popadajmy w skrajność, otyłość tez nie jest wskazana. Więc dlaczego na ulicach tyle wychudzonych dziewcząt? Otóż kanony piękna się zmieniły, co myśli czternastoletnia dziewczynka oglądając pokaz mody? Myśli „ta pani jest szczupła, piękna i sławna, wszyscy ja znają i zachwycają się nią. Chciałabym być taka jak ona.” Więc zaczyna jeść coraz mniej, nie zjada kanapek przygotowanych przez mamę, nie je obiadów twierdząc, że jadła u koleżanki. A tymczasem podkrada meter i mierzy każdy centymetr ciała, wciąż staje na wadze, licząc na to że pokaże mniej niż wczoraj.
Choroba psychiki?
Zobacz również:
Odchudzanie staje się obsesja. Na początku waga spada szybciej, organizm spala zmagazynowane kalorie. Ale później już nie ma co spalać. Chory jest coraz słabszy, ma zawroty głowy, jest rozdrażniony, zmęczony, z każdym dniem wyniszcza organizm nie będąc świadomym, że może to doprowadzić do śmierci. Czuje wstręt do swojego ciała, nie wierzy gdy ktoś zwraca uwagę, że jest za szczupły, że wygląda niezdrowo.
Dążenie do perfekcji, brak akceptacji, czy to jedyne przyczyny?
Niejednokrotnie anoreksja jest tez wynikiem problemów dziecka w rodzinie, w szkole. Jest przygnębione więc nie ma apetytu. Często też głodowanie jest wewnętrznym buntem dziecka, koniecznie wtedy trzeba porozmawiać z dzieckiem i pomoc mu rozwiązać jego problemy. Często bywa też tak że dziecko jest wyśmiewane z powodu swojej tuszy, nieakceptowane w społeczności szkolnej, szykanowane i to staje sie przyczyna głodówek.
Anoreksja czasami przybiera formę bulimii ( żarłoczności)gdzie często występuje prowokowanie wymiotów, zażywanie dużych ilości środków przeczyszczających i moczopędnych oraz wyczerpujące ćwiczenia fizyczne. Problem bulimii poruszył w filmie „Gdy przyjaźń zabija” reżyser James A. Contner pokazując mechanizmy psychiczne jakie rządzą osobami chorymi oraz jak ciężko jest wyjść z choroby i wrócić do normalnego życia.
Jak rozpoznać, że ktoś cierpi na anoreksję?
Często trudno jednoznacznie określić czy ktoś cierpi na anoreksję. Nie każdy spadek wagi ją oznacza, ale są objawy, których nie wolno ignorować:
-silne skoncentrowanie się na kontrolowaniu wagi i chęć schudnięcia, nawet u osób z niedowagą,
- zaburzenia postrzegania własnego ciała (uznawanie się za grubych nawet przez osoby wychudzone),
- lekceważenie zagrożeń wynikających z niedożywienia, rygorystycznych diet, lewatyw czy używania środków przeczyszczających,
- BMI poniżej normy,
- zaburzenia miesiączkowania,
- dziwne nawyki żywieniowe - jedzenie w samotności, ukrywanie jedzenia, obsesyjne kontrolowanie ilości spożytych kalorii, tłuszczu itp.
Jeśli podane objawy zaobserwowaliśmy u kogoś bliskiego należy niezwłocznie udać się z nim do lekarza na badania.
Skutki anoreksji
Najczęstszymi skutkami anoreksji jest: brak miesiączki, wyniszczenie organizmu, zaburzenia układu nerwowego,pokarmowego, kruchość, łamliwość, a następnie wypadanie włosów, wysuszenie i zmniejszenie elastyczności skóry, osteoporoza, bezsenność, osłabienie mięśnia sercowego co może doprowadzić do zawału i ustania akcji serca.
Leczenie anoreksji
Leczenie anoreksji jest procesem długim i trudnym, trzeba wyleczyć „ ciało i dusze” chorego. Problemy osoby chorej mają swoja przyczynę w psychice dlatego to od niej należy zacząć leczenie. Celem leczenia jest przede wszystkim:
- przywrócenie normalnej masy ciała, a także leczenie ewentualnych fizycznych następstw długotrwałego niedożywienia;
- leczenie problemów psychicznych związanych z zaburzonym jedzeniem;
- wyeliminowanie zachowań i myśli, które towarzyszyły zaburzonemu jedzeniu, głównie celem zapobiegnięcia nawrotowi choroby.
Media nie takie złe
Media dostrzegając problem anoreksji i wiedząc jaki maja wpływ na społeczeństwo nie pozostają bierne. Rozpowszechniają materiały pokazujące zgubne skutki anoreksji, angażują w swoje działania osoby chore. W jednej z kampanii przeciwko anoreksji udział wzięła Isabelle Caro chorująca na anoreksje od 13 r.ż, pozując do nagich zdjęć. Modelka zmarła w 2010 roku, Jej osoba powinna być przestrogą dla wszystkich, którzy głodząc się niszczą swoje zdrowie i doprowadzają się do śmierci. Pamiętajmy, że w życiu nie ma większej wartości niż zdrowie!!