Pracoholizm
Pracowitość od wieków uważana była i jest za cenny walor, jednakże nigdy za patologię. Jednak, co kiedy przestaje ona być sposobem na zapewnienie dostatniego życia, a przeradza się w uzależnienie...
Pracoholizm zaliczany jest do kategorii nowych nałogów. Często lekceważony ze względu na brak zwiazku z żadnymi substancjami. Nie kosztuje nic, a osoba uzależniona niemalże nie różni się od innych.
Jak zorientować się, że może być się uzależnionym od pracy?
- jeżeli poświęcasz na nią większość swojego czasu, także i wolnego,
- jeżeli nie potrafiłbyś bez niej normalnie funkcjonować, boisz się jej utraty, co zmusza cię do ciągłego poświęcania czasu zajęciom służbowym,
- jeżeli oceniasz innych poprzez jej pryzmat, masz niewielu przyjaciół, gdyż nikomu nie ufasz,
- jeżeli jesteś zawsze zdeterminowany na osiągnięcie celu, łatwo wpadasz w zły humor jeżeli nie osiągasz sukcesu, nie akceptujesz swoich błędów, często je ukrywasz ,
- jeżeli poświęcasz dla niej więcej czasu niż dla rodziny i przyjaciół, ignorujesz swoje życie osobiste, a na wakacjach zawsze jesteś pod telefonem służbowym,
- jeżeli wydaje ci się, że jesteś perfekcjonistą, wolisz wykonywać zadania samodzielnie niż poświęcać je komuś i złościsz się, kiedy twój profesjonalizm nie jest doceniany,
- jeżeli denerwujesz się na tych, którzy przerywają ci wykonywanie jakiejś czynności lub na tych którzy lekceważą twój czas,
- jeżeli robisz klka rzeczy na raz, czasem bierzerz na siebie za dużo, a twoje zaangażowanie w pracę przejawia się we wszystkich miejscach poza pracą,
- jeżeli czujesz się winny, gdy nie pracujesz, zostajesz w pracy do późna, nawet jeżeli twoi koledzy już dawno skończyli,
- jeżeli jesteś w stanie odprężyć się tylko w chwili kiedy pracujesz,
- jeżeli sam narzucasz sobie szybkie tempo i wyznaczasz czas terminy ukonczenia zadań.
Zobacz również:
Pracoholizm pożna podzielić na trzy fazy.
Pierwsza faza pracoholizmu
Na początku uzależniony nie zdaje sobie sprawy z możliwości wystąpienia niebezpieczeństwa. Jego tryb pracy wydaje się mu czymś oczywistym. Powoli rezygnuje z własnego czasu wolnego i regularnie bierze nadgodziny. Jego życie nabiera pośpiechu. Zaczyna zaniedbywać relacje z bliskimi. Niedopuszcza do siebie myśli o uzależnieniu.
Na tym etapie mogą pojawić się następujące objawy choroby:
- przemęczenie,
- ból głowy, ból żołądka,
- brak koncentracji,
- lekkie stany depresyjne,
- zaburzenia kardiologiczne.
Druga faza pracoholizmu
Pracoholik odrzuca wszelkie relacje, bezgranicznie poświęca się pracy, która jest dla niego niczym narkotyk, nie jest w stanie bez niej wytrzymać. Uzależniony często szuka wymówek, typu: pracuję, aby utrzymać rodzinę / chcę żyć na wysokim poziomie / praca jest moją pasją.
Na tym poziomie uzależniony:
- jest wycieńczony fizycznie,
- jest osłabiony,
- boli go żołądek,
- ma skłonności do nadpobudliwości, agresji,
- jest poddatny na wystąpienie wrzodów, wysokiego ciśnienia, depresji.
Na tym etapie warto uswiadomić sobie swój nałóg i podjąć leczenie, aby nie doprowadzić do poważniejszych dolegliwości.
Trzecia faza pracoholizmu
Pracoholik jest w pełni uzależniony. Doszczętnie zaniedbuje rodzinę, pracuję do późna, funkcjonuje tylko dzieki życiu zawodowemu.
W tej fazie typowe jest:
- przyjmowanie leków pobudzających,
- rezygnacja lub poważne ograniczenie snu,
- skłonność do innych uzależnień: narkotyki, papierosy, alkohol,
- problemy zdrowotne: ataki apopleksji, wrzody, depresja,
- skłonność do zawałów.
- Osoby nie podejmujące żadnych kroków do zwalczenia swojego uzależnienia mogą liczyć się z możliwością utraty życia. Pracoholizmu nie powinno się bagatelizować, jest to bardzo poważny problem, z którym niestety spotykamy się coraz częściej.
Źródła:
http://www.medical4u.pl/nalogi/Objawy+pracoholizmu-799/
http://www.biomedical.pl/psychologia/praca-jako-narkotyk-faza-uzaleznienia-2647.html