Seksoholizm- uzależnienie od seksu
We współczesnym świecie można uzależnić się niemalże od wszystkiego. Zazwyczaj nałóg kojarzy się z alkoholizmem, narkomanią czy paleniem. Obecnie, coraz większa liczba osób, uzależnia się od seksu. Wśród psychologów i terapeutów wciąż toczą się spory, czym jest to zjawisko. Dla jednych seksoholizm jest wynikiem wszechobecnej mody na erotykę. Nagość występuje niemalże w każdej reklamie, a sceny seksu pojawiają się nawet w filmach familijnych. Według zwolenników drugiej teorii, uzależnienie od seksu, podobnie jak inne nałogi, ma podłoże psychiczne.
Czym jest seksoholizm?
Seksoholizm to choroba, obejmująca działania o podłożu seksualnym, takie jak: masturbacja, natręctwa seksualne, częsta zdrada, oglądanie pornografii. Nieleczona ma potencjalnie tragiczne skutki dla osoby dotkniętej tym problemem i dla jej najbliższych.
Dla uzależnionych seks staje się „narkotykiem”, bez którego nie można się obyć. Seksoholik traci kontrolę nad swoim działaniem, często zmienia partnerów. Pojawia się u niego tolerancja na różne bodźce seksualne i wynikająca z tego konieczność nieustannego przekraczania granic, co zazwyczaj popycha w stronę autodestrukcji.
Podobnie, jak w przypadku narkomani czy alkoholizmu, seksoholik poprzez wykonywanie pewnych czynności odczuwa euforię, wywołaną przez endorfiny i substancje produkowane przez mózg. Uczucie podniecenia jest jednak chwilowe. Po krótkim czasie pojawiają się negatywne uczucia, jak wstyd, smutek, a także wyrzuty do samego siebie.
Uzależnienie od seksu często prowadzi do poważnych zaburzeń emocjonalnych. Nałogowiec nie potrafi racjonalnie myśleć, skupia się jedynie na erotycznych fantazjach i możliwościach ich realizacji. Przestaje panować nad swoją pożądliwością. Nałogowi często towarzyszą: homoseksualizm, sadyzm, masochizm.
Nałóg bierze górę nad zdolnością dokonywania wyborów. Uzależniony zapomina o swoich obowiązkach i pracy. Staje się nadpobudliwy, agresywny, rozdrażniony. Cierpi na bezsenność i zaburzenia łaknienia. Przez skupianie się jedynie na zaspokajaniu swoich żądz, doprowadza swój organizm do skrajnego wycieńczenia. Nie sprawdza się w roli rodzica i partnera. Przestaje też dbać o swoje życie towarzyskie.
Cyberseks, czyli zdrada przez Internet
Coraz bardziej popularnym zjawiskiem jest cyberseks. Sięgają po niego nie tylko dorośli, ale także młodsi. Młodzież, w okresie dojrzewania, upatruje w nim możliwość rozładowania napięcia seksualnego. W świecie wirtualnym ludzie czują większą swobodę niż w rzeczywistości, a łatwy dostęp do Internetu daje duże pole do manewru.
Zobacz również:
Na cyberseks składają się: wymiana poczty elektronicznej w celu znalezienia partnera seksualnego, odwiedzanie stron pornograficznych, pobieranie filmów o tematyce erotycznej, angażowanie online w czynności seksualne, oglądanie własnego onanizowania w Internecie. Często tym działaniom towarzyszy masturbacja wywołująca podniecenie seksualne.
Problem pojawia się kiedy cyberseks staje się nałogiem. Człowiek nie potrafi zapanować na swoim uzależnieniem, co może rzutować na jego relacje z innymi, a nawet doprowadzić do rozpadu związku. Większość partnerów traktuje cyberseks jako zdradę. Uzależniony bardziej interesuje się doznaniami w świecie wirtualnym niż aktem seksualnym ze swoim partnerem, co prowadzi do kłótni i awantur.
Cyberseks może mieć także bardzo zły wpływ na dzieci. Wystarczy, że skorzystają z komputera rodzica i trafią na strony z materiałami pornograficznymi. Mogą być także świadkami masturbacji, co negatywnie wpływa na ich psychikę i przyszłe relacje z partnerem.
Jak rozpoznać nałóg?
Ludzka seksualność jest bardzo skomplikowana. Bywa i tak, że nawet najbardziej prymitywne zachowania seksualne wywoływane są przez myśli i uczucia, choć niekiedy potrafią one skutecznie ostudzić entuzjazm. Popęd seksualny może się nasilać lub słabnąć pod wpływem wielu czynników psychicznych i fizycznych. Człowiek działa pod wpływem hormonów. Mężczyzną kieruje testosteron, natomiast kobietą estrogen.
Jednak kiedy seks staje się obsesją, jest to powód do niepokoju. Amerykański lekarz specjalizujący się w leczeniu uzależnień, szczególnie od seksu, dr Patrick Carnes zaproponował kilka wyznaczników, po których można rozpoznać seksoholizm:
- Powtarzające się próby kontrolowania oraz ograniczania pewnych zachowań seksualnych;
- Dłuższe i dalej idące zachowania niż planowane;
- Chroniczne zmaganie się, nieudane próby zaprzestania, zmniejszenia oraz kontrolowania zachowań seksualnych;
- Spędzanie ogromnej ilości czasu związanego z: poszukiwaniem seksualnych sytuacji, oddawaniu się seksualnym eskapadom, oraz leczeniu moralnego kaca;
- Zaprzestawanie ważnych obowiązków rodzinnych, zawodowych i towarzyskich na korzyść przyjemności seksualnych;
- Kontynuowanie zachowań seksualnych pomimo oczywistych strat, trwałych i powtarzających się problemów;
- Doświadczanie nieprzyjemnych emocjonalnych stanów (np.: niepokój, podenerwowanie, brak spokoju) gdy nie jest możliwe zrealizowania kompulsywnego zachowania.
Czy seksoholizm można wyleczyć?
Podobnie, jak w przypadku innych nałogów, leczenie uzależnienia od seksu jest możliwe i opiera się na terapii. Wymaga silnej woli i zaangażowania. Pomocy warto szukać również u seksuologa. W trakcie leczenia uzależniony poznaje samego siebie, przyczynę swoich zachowań i zaburzeń. Następnie znajduje „zastępstwo” dla nałogu, coś twórczego, co pozwoli mu skupić myślenie na czymś kreatywnym.
Uzależnieni mogą uzyskać pomoc również w grupach wsparcia- takie AA dla seksoholików. Terapie prowadzone przez SA można łatwo odnaleźć w każdym dużym mieście. Grupy te, podobnie jak alkoholicy, pracują w oparciu o Program 12 kroków dopasowany do uzależnienia od seksu. Nałogowcy zdrowieją, o ile angażują się w terapię i chcą zostać wyleczeni.
Autor: Ewa Żak
Źródła:
http://www.biomedical.pl/psychologia/seksoholizm-uzaleznienie-od-seksu-181.html
http://www.health4u.pl/nalogi/Wplyw+cyberseksu+na+relacje+z+innymi+ludzmi-601/