Uzależnienie od gier

Historia gier komputerowych zaczęła się już w 1947 roku. Pierwsze gry obejmowały jednak obszar wyłącznie akademicki. Dopiero w 1972 roku nadszedł przełom. Do masowej produkcji wkroczyła gra o nazwie „Pong”, a potem wszystko potoczyło się samo...

Fot. Quinn Norton, lic. CC BY 2.0 / Wikimedia Commons

Dziś gry już nikogo nie dziwią. Można grać w nie na telefonach, tabletach, konsolach, komputerach, game boyach i innych platformach. Są czymś codziennym i normalnym. W ciągu kilku ostatnich lat, bo od około 2002/2003 roku, gry przechodzą niesamowicie szybką przemianę. Z roku na rok są coraz bardziej realistyczne, brutalne i wciągające. W wyniku rozwoju tej elektronicznej formy rozrywki, pojawiło się wiele osób, które granie traktują jako najważniejszy element w swoim życiu. Ogólnie rzecz biorąc, uzależniły się od gier. Prócz samego uzależnienia, które wydawałoby się niczym groźnym, pojawiły się również kontrowersje przez liczne wydarzenia, wynikające nadmiernego spędzania czasu przed grami. Warto dodać, że przypadłość jest już zakfalifikowana jako choroba.

Chodzi tutaj o bardzo popularną serię gier, której nazwa nie zostanie wymówiona, a która jest bardzo wszystkim znana. Gracz w tej grze, wciela się w postać bezlitoestnego zabójcy, który kradnie i rabuje za pieniądze. Do dyspozycji gracza jest całe miasto. Kilka lat po wydaniu kolejnych części tej popularnej gry, w Stanach Zjednoczonych, Anglii i również w Polsce, pojawiły się nietypowe kradzieże samochodów, ucieczki przed policją czy bezprzyczynowe pobicia postronnych osób. Oczywiście sytuacji nie było za wiele, ale były one bardzo nagłośnione. Trudno jednak zweryfikować jednoznacznie, czy takie zachowanie jest wyłącznie winą tylko gry? Czy może w psychice takiej osoby, znajdowały się inne czynniki kierujące do takiego zachowania.

Prócz dziwnych zachowań i sytuacji, które wynikały z nadmiernego czasu spędzania przed konsolami czy komputerami, pojawia się szereg innych problemów zdrowotnych, które są  konsekwencją tego nałogu. Nie trzeba wymieniać, że po pierwsze cierpią oczy. Skupiając się na grze czy ogólnym siedzeniu przed komputerem, człowiek mruga zdecydowanie mniej niż powinien. W związku z czym, oczy nie są odpowiednio nawilżone. Nawilżenie to jest wynikiem mrugania, ponieważ powieka jest odpowiedzialna za ten element.  Zbyt duża ilość spędzona przed grami powoduje również nieodwracalne zmiany w mózgu. Uszkodzone zostają między innymi funkcje:

• emocji,
• pamięci,
• koncentracji,
• poznawcze,
• manualne.

Prócz tego, zostaje jeszcze uszkodzony obszar odpowiedzialny za mówienie, co jednak nie dotyczy wszystkich gier, gdyż w niektórych użytkownicy mogą porozumiewać się ze sobą przez mikrofony, tyczy się to popularnych gier on-line.

Jak rozpoznać uzależnienie od gier?

Jeżeli dana osoba spędza więcej niż 4/6 godzin dziennie przed ekranem telewizora czy monitora, a wszystkie inne czynności staja się zaniedbane to oznacza, że uzależnienie może być już w stopniu bardziej zaawansowanym. Na początku jest to odwlekanie czynności, gdzie można usłyszeć bardzo popularne „później”, „zaraz”, a nawet odwlekanie posiłków czy powstrzymywanie moczu. Taka osoba niejednokrotnie może być nieświadoma tego, co się do niej mówi. Reaguje z lekkim opóźnieniem, a swojego wzroku, nawet dyskutując z innym rozmówcą, nie potrafi odciągnąć od ekranu. Jeżeli jest to dziecko, to warto od razu interweniować. Jeżeli znajomy, to trzeba spróbować na początek rozmowy, w której zobrazuje się, jak sytuacja takiej osoby wygląda i jakie mogą być tego skutki.

Damian Nowaczek