Uzależnienie od pracy
Wydawać by się mogło, że uzależnienie od pracy jest stosunkowo niegroźne. Nic bardziej mylnego, praca może być takim samym nałogiem jak papierosy lub alkohol. Pracoholizm to choroba, która wymaga odpowiedniej terapii i wsparcia rodziny. Każdy nałóg to ucieczka, próba radzenia sobie z problemami. Najważniejsze jest poznanie przyczyn, dla których ludzie uciekaja w pracę.
Portret pracoholika
Są dwa podstawowe typy osób uzależnionych od pracy. Pierwszy, prezentują perfekcjoniści, którzy wszystko lubią mieć dopięte na ostatni guzik. Dają z siebie 100% i tego samego wymagają od innych. Są ambitne i przebojowe. Nie brakuje im pewności siebie oraz skłonności do ryzyka. To osoby lubiące rywalizować i wygrywać. Jako najwyższe wartości wskazują prestiż, uznanie społeczne i potrzebę spełnienia.
Drugi przeciwstawny typ, to osoby nieśmiałe, niepewne swoich umiejętności. Zazwyczaj unikają konfliktowych sytuacji i możliwości wykazania się. Nie przeszkadza im, że są niedoceniane bądź wykorzystywane. Nie należą do przebojowych osób, pnących się po szczeblach kariery, są raczej wycofane i ciche.
Co sprzyja pracoholizmowi?
Wychowanie i dzieciństwo mają duży wpływ na to jakim pracownikiem będziemy. Przede wszystkim jako dzieci obserwujemy zachowania rodziców, w jakim trybie pracują, ile czasu poświęcają na pracę oraz jak jest dla nich ważna. Jeżeli ojciec lub matka są uzależnieni od pracy, istnieje duże prawdopodobieństwo, że ich dzieci wpadną w podobny nałóg. Duży wpływ ma tutaj dziedziczenie temperamentu po rodzicach.
Po drugie, dzieci, które musiały zapracować na miłość i aprobatę rodziców w dzieciństwie, swoimi sukcesami zawodowymi starają się sprostać oczekiwaniom stawianym przez rodziców przed laty.
Pracoholizmowi sprzyja miejsce w którym pracujemy. Duże korporacje wymagają od pracowników stałej dyspozycyjności, osiągania coraz lepszych wyników i pełnego poświęcenia się pracy. Nastawienie na awans i wydajność, może spowodować, że nie wiadomo kiedy wpada się w pułapkę ciągłego poprawiania własnych wyników.
Zobacz również:
Typ pracoholika- perfekcjonisty, dodatkowo narażony jest na pokusę stania się człowiekiem sukcesu, który żeby czerpał satysfakcję z wykonywanych zadań, musi ich wykonywać coraz więcej i więcej, w coraz krótszym czasie.
Trudna sytuacja na rynku pracy, sprawia, że ludzie kurczowo trzymają się etatów. Mogą spędzać w pracy dnie i noce aby tylko nie stracić posady. Podobnie sytuacja wygląda z wszechobecnym „wyścigiem szczurów”. Ten kto jest jest w stanie poświęcić więcej, wykazuje się większą elastycznością, wydajnością i zaangażowaniem, zdobędzie pracę, reszta musi szukać dalej.
Problemy w życiu osobistym to główny powód uciekania w pracę. Pracoholicy obracają się w błędnym kole. Narzekają, że nie mają życia osobistego, bo całe dnie spędzają w pracy, a pracują, bo to całe ich życie. Czasem to jedyne pole, na którym mogą się wykazać i zostać docenieni. W życiu osobistym, często okazują się bezradni, bowiem rządzi się ono innymi prawami niż, te które znają z miejsca pracy.
Jak rozpoznać pracoholika?
Jeśli człowieka charakteryzuje przesadne, wrecz obsesyjne zaangażowanie w prace, połączone z zaniedbywaniem innych sfer życia oraz spędzanie w pracy dobrowolnych nadgodzin i wolnych weekendów- prawdopodobnie to pracoholik. Dodać można też histeryczną reakcję na proponowany urlop i brak umiejętności odpoczywania. Jeśli już dojdzie do urlopu, można być pewnym, że uzależniony weźmie pracę ze sobą.
Zdarzają się sytuacje, gdy przymusowy urlop i odcięcie pracoholika od nałogu, powoduje faktyczne złe samopoczucie, pogorszenie nastroju a nawet bóle głowy lub brzucha.
Osoby uzależnione mają problemy z budowaniem trwałych więzi i z bliskością. Często wycofują się z życia rodzinnego i towarzyskiego, zamieniając je na sieć powierzchownych relacji występujących w miejscu pracy.
Zagrożenia wynikające z uzależnienia od pracy
Głównym zagrożeniem są problemy na tle psychicznym, wynikające z nadmiernego stresu, nieustającego napięcia i pozostawania na najwyższych obrotach przez długi czas. Nie bez znaczenia jest bezsenność, która często towarzyszy pracoholikom. Często ratują się dużą ilością kaw i napojami energetycznymi, które z kolei zaburzają układ krwionośny i pokarmowy.
Pracoholizm jednego z małżonków, jest też powodem poważnych problemów rodzinnych. Mimo świetnej organizacji w życiu zawodowym, traci się kontrolę nad życiem prywatnym.
Groźnym dla zdrowia psychicznego, może okazać się wypalenie zawodowe, które jest często skutkiem pracoholizmu. Wypalenie przeważnie nadchodzi nagle i całkowicie dezorganizuje dotychczasowe życie. Może się okazać, że potrzebna będzie zmiana nie tylko otoczenia ale i zawodu. Nierzadko wypaleniu zawodowemu towarzyszy depresja i stany lękowe. W tym wypadku pomoc ze strony psychologa jest koniecznością.
Autor: Paulina Łabędź
Źródła:
http://www.health4u.pl/nalogi/Co+powoduje+pracoholizm-845/
http://http://www.biomedical.pl/psychologia/pracoholizm-183.html