Metody leczenia niewydolności serca
Niewydolność serca jest to stan, w trakcie którego nieprawidłowa struktura lub funkcjonowanie narządu sercowego sprawia, że organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości krwi, ponieważ ona po prostu nie przepływa odpowiednio. Często ta choroba jest mylona z niewydolnością krążenia, ale jest to błąd, gdyż objawy są zgoła inne.
Przewlekłość tej choroby to postępujący zespół objawów wynikających ze zmniejszenia pojemności minutowej serca któremu towarzyszą obiektywne dowody dysfunkcji mięśnia sercowego i odpowiadający na leczenie stosowane w niewydolności serca. Najczęstszą jego przyczyną jest choroba niedokrwienia serca. Tak jak wszystkie przypadki dzieli się niewydolność serca na lewo- i (lub) prawokomorową, oraz na skurczową i rozkurczową. Przewlekła niewydolność serca jest w krajach wysoko rozwiniętych najczęstszą przyczyną hospitalizacji po 65 roku życia.
Odpowiednio leczona u większości pacjentów może być kontrolowana, lecz wciąż jest stanem zagrażającym życiu, z roczną śmiertelnością rzędu 10%. Natomiast ostra niewydolność serca jest odmiennym klinicznie zespołem, który może, jednak nie musi rozwinąć się wskutek dekompensacji przewlekłej niewydolności serca, wymagającym innego postępowania i leczenia. Objawy zależą oczywiście od rodzaju oraz nasilenia choroby, ale do najbardziej powszechnych należą: duszność, zmęczenie, przyspieszone lub nierówne bicie serca, obrzęki i zwiększenie lub ubytek masy ciała. Najczęstszym z nich jest występowanie pierwszego czynnika. Początkowo pojawią się to jedynie w trakcie większego wysiłku fizycznego, lecz później duszności występują także podczas niewielkiej aktywności fizycznej, spoczynku, a także w nocy, kiedy śpimy. Może to wywołać uczucie lęku i zmęczenia. Oczywiście duszność może także oznaczać inne choroby, a prawidłową diagnozę postawi tylko lekarz.
Zobacz również:
Jednak bardzo często prowadzi ona do właśnie niewydolności serca. Nie można tego utożsamiać ze zmęczeniem, ponieważ ono wynika z niedotlenienia narządów, zwłaszcza dużych mięśni, co związane jest z upośledzeniem przepływu krwi. Przyspieszone lub nierówne bicie serca spowodowane jest osłabieniem zdolności przepompowywania krwi. Zaburzenia mogą występować nagle, a towarzyszy im nasilenie się duszności czy złe samopoczucie. Obrzęki i zwiększenie lub ubytek masy ciała to objawy, które nasilają się w późniejszym stadium choroby. Krew zgromadzona w naczyniach żylnych, na skutek podwyższonego ciśnienia powoduje obrzęki. Z kolei one mogą sprawiać, że nasza waga zaczyna się wahać. Jeśli w ciągu trzech dni zyskamy trzy kilogramy należy niezwłocznie udać się do specjalisty.
Podobnie jak objawy tak i leczenie również dzielimy według rodzaju niewydolności. Przy ostrej niewydolności najważniejszy jest czas, ponieważ wówczas możemy opanować objawy przedmiotowe i opanować stan zdrowia pacjenta. Gdy mamy do czynienia z lewokomorową niewydolnością podaje się leki rozszerzające naczynia wraz z diuretykami, które podobnie działają na oskrzela. Jeśli chodzi o drugą komorę, wówczas także stosujemy diuretyki, włączając do tego leczenie podstawowe choroby. Oczywiście oba stany wymagają natychmiastowej hospitalizacji. W przypadku przewlekłej niewydolności serca sytuacja jest poważniejsza, bo wymaga ona leczenia długotrwałego i systematyczności ze strony pacjenta. Działania te mają na celu złagodzenie objawów oraz spowolnienie przebiegu choroby.
Bardzo ważnym elementem tego postępowania jest utrzymywanie odpowiedniej masy ciała, dieta, w której ograniczamy spożywanie soli, alkoholu oraz przyjmujemy stosunkowo sporą ilość płynów. Należy także unikać palenia papierosów. Podstawą jest jednak leczenie farmakologiczne. Jego celem jest zmniejszenie objawów. Osobom z grupy I zaleca się stosowanie ACE inhibitorów, które hamują powstanie angiotensyny, pozwalają zmniejszyć wysiłek serca. Dodatkowo trzeba brać B-blokery, które zmniejszają pobudzenie serca oraz występowanie antagonistów aldosteronu. Dla chorych o poważniejszych objawach podaje się blokery receptora angiotensynowego, czyli popularne sartany oraz diuretyków pętlowych typu furosemid, mających działać także na redukcję płynów.
W ostatnich latach nastąpiła znaczna ewolucja teorii dotyczących przyczyn i mechanizmów niewydolności serca. Powiązany jest z tym także rozwój nowych schematów leczenia, które pozwoliły na zmniejszenie objawów nawet zaawansowanego stanu i spowolnienia postępu choroby. Dlatego warto z każdą dolegliwością jak najszybciej udać się do specjalisty.
Autor:
Karol Frankowski