Błonica - formy, objawy, leczenie
Błonica, inaczej dyfteryt wywołany jest przez maczugowca błonicy. Niektóre szczepy tych pałeczek produkują toksynę błoniczą – główny czynnik chorobotwórczy. W Polsce szczepienia przeciw błonicy są obowiązkowe. Zachorowania zdarzają się bardzo sporadycznie. Błonica przenosi się drogą kropelkową lub poprzez zakażone rany. Okres wylęgania choroby wynosi od 2 do 6 dni.
Typowe objawy błonicy gardła:
- gorączka
- bladość twarzy
- ból gardła
- problemy z połykaniem
- powiększone węzły chłonne podżuchwowe
- kluskowata mowa
W przypadku ciężkiego przebiegu choroby nalot w gardle jest bardziej rozległy, o kolorze krwistobrunatnym. Węzły chłonne są bardzo mocno powiększone, powstaje ogólne zatrucie organizmu, tętno jest przyspieszone, mogą pojawić się zaburzenia czynności serca. Wskutek ciężkiego uszkodzenia mięśnia sercowego może dojść do stanu zagrażającego życiu chorego.
Zobacz również:
- Objawy astmy oskrzelowej u dzieci
- Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
- Wole miąższowe i guzowate nietoksyczne
- Neuropatia cukrzycowa
- Jak leczyć świńską grypę?
- Pierwotne kłębuszkowe zapalenie nerek - rodzaje, objawy, leczenie
- Wady wrodzone serca – jak leczyć?
- Infekcyjne zapalenie wsierdzia - przyczyny, objawy, leczenie
Wprowadzenie odpowiedniego leczenia umożliwia całkowite wyzdrowienie, wszystkie zmiany w narządach cofają się.
Błonica krtani, inaczej krup pojawia się zazwyczaj u dzieci. Choroba ta polega na zwężeniu szpary głośni na skutek obrzęku i pokrycia nalotami strun głosowych i rzekomych. Główne dolegliwości to powiększająca się duszność, głośny i szczekający kaszel, coraz mocniejsza chrypka prowadząca do bezgłosu. Jeżeli nie jest podjęte leczenie może dojść do uduszenia się chorego.
Błonica nosa jest lekką formą choroby. Błona śluzówki nosa zazwyczaj jest w niewielkim stopniu zmieniona chorobowo. Może pojawić się wyciek śluzowo – krwisty lub ropno – krwisty oraz nadżerki nozdrzy i wargi górnej. Błonica nosa ma charakter przewlekły.
Błonica spojówek oka lub skóry jest najrzadziej występującą postacią choroby.
W leczeniu błonicy najważniejsze jest szybkie skontaktowanie się z lekarzem, gdyż w dużym stopniu od tego zależy wynik leczenia. Choremu wstrzykuje się odpowiednią dawkę surowicy zawierającej antytoksynę błoniczą. Oprócz tego stosuje się antybiotyki, mające jednak większe znaczenie w przypadku współistnienia zapalenia gardła. Niezbędna jest hospitalizacja.
Zapobieganie polega na obowiązkowym szczepieniu. W przypadku osób, które miały styczność z chorobą, stosuje się ich izolację od środowisk dziecięcych i młodzieżowych do momentu otrzymania ujemnych wyników z badań posiewów z wymazów jamy nosowogardłowej.