Szukaj

Choroba Heinego – Medina, czyli nagminne porażenie dziecięce

Choroba Heinego – Medina, czyli nagminne porażenie dziecięce wywołane jest przez poliowirus typu 1, 2, 3. Istnieją szczepienia chroniące organizm przed zakażeniem. W Polsce szczepienia te są obowiązkowe i występuje około 20 – 40 przypadków zachorowań rocznie. Choroba rozwija się przez około 7 – 14 dni.

Podziel się
Zabawa
Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową. Wirus atakuje przede wszystkim dzieci. Wirus z przewodu pokarmowego, drogą krwi, dociera do przednich rogów rdzenia kręgowego, gdzie niszczy neurony ruchowe, doprowadzając w ten sposób do trwałych porażeń.

W przebiegu choroby wyróżnia się 4 główne okresy choroby:

  • w początkowym okresie występuje gorączka utrzymująca się przez parę dni, oprócz tego pojawia się nieżyt gardła i nosa, ból głowy, ogólne osłabienie i przeczulica skóry
  • gorączka ustępuje, nie występują żadne objawy -  okres trwa od 1 do 8 dni
  • choroba obejmuje ośrodkowy układ nerwowy, ponownie pojawia się gorączka, nasila się nieżyt. Pojawiają się także objawy oponowe i obfite poty. Występują dolegliwości mięśniowe, osłabienie i kurcze mięśni. Następnie dochodzi do rozwinięcia się porażenia typu wiotkiego mięśni prążkowanych. Najbardziej groźne dla zdrowia jest porażenia mięśni oddechowych. Na ogół porażenia są niesymetryczne i mogą dotykać kończyn dolnych i górnych. Okres ten  trwa od 3 do 5 dni
  • okres zdrowienia – rozpoczyna się w 48 – 72h po ustąpieniu gorączki, może trwać nawet 2 lata.

W bardzo rzadkich przypadkach może dochodzić do zajęcia jąder nerwów wychodzących z rdzenia przedłużonego oraz do uszkodzenia ośrodka oddechowego i naczyniowego.

W celu rozpoznania wykonuje się badanie mikroskopowe i biochemiczne badanie płynu mózgowo – rdzeniowego. Najistotniejsze  i obowiązkowe jest wirusologiczne badanie płynu, kału i popłuczyn z gardła.

Leczenie

Obowiązkowe jest leczenie szpitalne. Stosowane jest leczenie ogólne i zwalczanie objawów tak jak w przypadku innych zakażeń ośrodkowego układu nerwowego. Rehabilitację rozpoczyna się już w okresie leczenia szpitalnego.

Stosowane szczepionki:

  • szczepionka Salka – szczepionka zawiera zabite wirusy, podawana jest pozajelitowo
  • szczepionka Sabina – szczepionka zawiera żywe wirusy, podawana jest doustnie.