Choroba Leśniowskiego Crohna
Choroba Leśniowskiego Crohna jest zapaleniem obejmującym wszystkie ściany jelita. Choroba jest uwarunkowana genetycznie. W przeważającej częściej przypadków umiejscawia się w jelicie krętym, niekiedy jednak może się również pojawić w odbycie lub na języku.
Objawy:
- ból brzucha
- biegunka
- wzdęcia
- guzowaty opór w jamie brzusznej;
- zmiany okołoodbytniczne
- gorączka
- niedokrwistość
- leukocytoza
Chorobę Leśniowskiego Crohna należy różnicować z zapaleniem wyrostka robaczkowego. Ma ona charakter nawrotowy i ustępuje zazwyczaj po roku lub dwóch.
Zobacz również:
- Przewlekła niewydolność żylna - przyczyny, objawy, leczenie
- Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
- Metody leczenia niewydolności serca
- Cholera - objawy, leczenie
- Reumatoidalne zapalenie stawów
- Jak leczyć depresję w starszym wieku?
- Zakażenie wirusem cytomegalii
- Astma oskrzelowa - przyczyny, objawy, leczenie
Powikłania:
- zaburzenia wzrostu u dzieci
- rak okrężnicy
- rak odbytnicy
- amyloidoza
Leczenie polega przede wszystkim na suplementacji białka, elektrolitów, witamin i żelaza. Jeśli występuje niedokrwistość podaje się erytropoetyny. W przypadku zaostrzenia choroby stosuje się glikokortykosteroidy.
W razie pojawienia się przetok jelitowych lekarz zaleca podanie metronidazolu o działaniu bakteriobójczym na beztlenowe bakterie jelitowe. Chorzy zazwyczaj wymagają pomocy psychologa ze względu na częste nawroty choroby. Leczenie operacyjne konieczne jest u pacjentów, u których doszło do zwężenia jelita.