Szukaj

Hormonalna terapia zastępcza w leczeniu osteoporozy

U kobiet w okresie klimakterium można zaobserwować stopniowe wygaszanie czynności jajników. Objawia się to pogorszeniem samopoczucia, zaburzeniami snu, uderzeniami gorąca, nadmiernym poceniem się. Menopauzie towarzyszy również znaczne przyspieszenie resorpcji kości co objawia się przyspieszonym ubytkiem tkanki kostnej.

Podziel się
Hormonalna terapia zastępcza w leczeniu osteoporozy
Aby zapobiec nadmiernej utracie tkanki kostnej, która prowadzi do powstania osteoporozy wskazane jest uzupełnianie niedoborów estrogenów. Dzięki temu możemy wpłynąć na zmniejszenie ubytku tkanki kostnej oraz powiększyć tworzenie i mineralizację nowej kości.

Aby uniknąć negatywnych skutków jakie wywołuje menopauza w szkielecie kobiety ważne jest, aby terapię hormonalną zastępczą rozpocząć możliwe wcześnie. Najlepsze efekty terapia przynosi  kiedy rozpoczyna się ją już w okresie okołomenopauzalnym lub bezpośrednio po ostatniej miesiączce.

Leczenie hormonalne wpływa na:

  • zmniejszenie aktywności osteoklastów
  • zapobiega nieodwracalnemu zniszczeniu architektury kości beleczkowej
  • zmniejszenie ryzyka złamań kręgosłupa, kości udowej i przedramienia
  • zmniejszenie ryzyka choroby wieńcowej, zawału serca, udaru mózgu
  • zmniejszenie zagrożenia raka macicy i choroby Alzheimera
  • zredukowanie objawów towarzyszących klimakterium

Przeciwwskazania dotyczące stosowania terapii hormonalnej:

  • krwawienia z dróg rodnych  o nieznanej przyczynie
  • guzki w piersiach lub macicy
  • przewlekłe choroby wątroby i pęcherzyka żółciowego
  • zakrzepowe zapalenie żył

Przed rozpoczęciem leczenia za pomocą terapii hormonalnej wskazane jest więc:

  • przeprowadzenie pełnego badania lekarskiego
  • badania ginekologicznego i cytologicznego
  • mammografii
  • ultrasonografii narządu rodnego

W okresie leczenia hormonalnego konieczne są regularne wizyty kontrolne, jak również powtarzanie co 6 miesięcy badań cytologicznych, a raz w roku mammografii. 

Hormony stosowane w hormonalnej terapii zastępczej są najczęściej podawane w postaci tabletek lub preparatów przezskórnych. Do podawania przezskórnego wykorzystuje się najczęściej plastry, które pozwalają na uwalnianie się hormonów do organizmu ze stałą szybkością. Nakleja się je na skórę pośladków lub bioder.

Negatywne skutki stosowania hormonalnej terapii zastępczej:

  • zatrzymanie płynów w organizmie
  • obrzęk wokół kostek
  • obrzęk na twarzy
  • wzrost ciśnienia tętniczego
  • nudności
  • obrzmienia piersi
  • bóle głowy
W większości przypadków wyżej wymienione dolegliwości związane z przyjmowaniem hormonalnej terapii zastępczej  ustępują po 3-4 miesiącach. Jeśli utrzymują się dłużej należy skonsultować się z lekarzem, który skoryguje dawkę i rodzaj przyjmowanego leku.