Szukaj

Kardiomiopatie - postacie, objawy, leczenie

Kardiomiopatia jest to choroba mięśnia sercowego. Choroba ta może być pierwotna – powstała bez konkretnej, wykrytej przyczyny lub wtórna – będąca objawem choroby obejmującej cały organizm. Kardiomiopatie dzieli się na 3 główne postacie: zastoinową, przerostową i restrykcyjną.

Podziel się
Serce Wikipedia

Kardiomiopatia zastoinowa

Kardiomiopatia zastoinowa charakteryzuje się powiększeniem mięśnia sercowego, rozstrzenią obu komór serca oraz zastoinową niewydolnością serca. Chorują głównie osoby w średnim wieku, a liczba zachorowań to około 8 przypadków na 100 000 osób rocznie.

Nie jest znana dokładna przyczyna choroby. Uznaje się jednak, że do powstania choroby może przyczynić się alkoholizm, przebyte zapalenie mięśnia sercowego oraz niektóre leki nowotworowe.

U dużej części chorych przez wiele lat nie występują żadne objawy choroby. Często choroba rozpoznawana jest przypadkowo.

Typowe objawy:
  • zmęczenie
  • osłabienie
  • ból w klatce piersiowej
  • duszność
  • uporczywe zaburzenia rytmu
W celu rozpoznania choroby przeprowadza się szereg badań: RTG, EKG, echokardiografię, koronografię, badania biochemiczne i wirusowe.

Leczenie polega przede wszystkim na regularnym zażywaniu preparatów naparstnicy i leków moczopędnych. U niektórych pacjentów konieczne jest stałe leczenie antyarytmiczne. Całkowicie zakazane jest spożywanie alkoholu.

Kardiomiopatia przerostowa

Główną cechą kardiomiopatii przerostowej jest przerost lewej komory serca, zwłaszcza przegrody. Zaburzenia wynikające z choroby dotyczą głównie funkcji rozkurczowej serca. Najczęściej chorują mężczyźni w 3 – 4 dekadzie życia.

Objawy:
  • duszność
  • dławica piersiowa
  • migotanie przedsionków
  • zmęczenie
  • zawroty głowy
  • omdlenia
Diagnostyka obejmuje echokardiografię, RTG, EKG, badanie elektrofizjologiczne, biopsję serca i rezonans magnetyczny.

W leczeniu najważniejsze jest prowadzenie spokojnego trybu życia, unikanie dużych wysiłków fizycznych. Choremu podaje się glikozydy naparstnicy oraz leki beta-adrenolityczne.

Kardiomiopatia restrykcyjna

Ten rodzaj kardiomiopatii jest bardzo rzadko spotykany. Cechą charakterystyczną jest zaburzenie czynności rozkurczowej  oraz powstawanie niewydolności krążenia. Główne objawy to osłabienie tolerancji wysiłku, duszność, słabość. Rokowania są złe, średnie przeżycie bez przeszczepu serca wynosi około 1,5 roku.