Szukaj

Niedoczynność gruczołów przytarczycznych

Niedoczynność gruczołów przytarczycznych jest zespołem objawów klinicznych związanych z hipokalcemią pojawiającą się w przypadku niedoboru lub zaburzeń aktywności biologicznej parathormonu. Choroba występuje bez względu na wiek i płeć.

Kategoria: Zdrowie
Podziel się
Układ pokarmowy Wikipedia

Przyczyny niedoczynności gruczołów przytarczycznych:

  • jatrogenne uszkodzenie lub usunięcie gruczołów
  • naświetlanie okolicy szyi promieniami Roentgena po leczeniu ablacyjnymi dawkami jodu radioaktywnego
  • odkładanie się hemosyderyny w przebiegu hemochromatozy
  • przerzuty nowotworowe
  • zaburzenia formowania się III i IV łuku skrzelowego
Niedobór lub całkowity brak w organizmie parathormonu doprowadza do powstania hipokalcemii. Jest to skutek zmniejszenia wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego.

Objawy niedoczynności gruczołów przytarczycznych są takie same jak w przypadku hipokalcemii. Są to:

  • napad tężyczkowy – najpierw pojawia się drętwienie i mrowienie, później następują kurcze mięśni, począwszy od ramion a skończywszy na kończynach dolnych. Trwa to od kilkunastu sekund do nawet kilka godzin
  • tężyczka utajona – występuje zazwyczajna skutek czynników zewnętrznych, np. stres czy wysiłek fizyczny. Pojawia się również podczas miesiączki, po wymiotach oraz hiperwentylacji.
  • równoważniki tężyczki – w niektórych przypadkach tężyczka może przebiegać w nietypowy sposób. Pojawiają się skurcze mięśni krtani, oskrzeli, napad astmy oskrzelowej, skurcze powiek, zaburzenia widzenia oraz skurcz naczyń wieńcowych.
  • zmiany narządowe – hipokalcemia może przyczynić się do powstania takich zaburzeń neurologicznych jak drażliwość, płaczliwość, lęk, depresja. Mogą pojawić się również zmiany skórne, np. suchość, skłonność do wyprysków i grzybic, łamliwość włosów i paznokci, bielactwo. Najpoważniejszym powikłaniem może być zaćma oraz zaburzenia rytmu serca.
Diagnozę stawia się dzięki określeniu stężenia parathormonu w surowicy. Różnicowanie pierwotnej i rzekomej niedoczynności gruczołów przytarczycznych jest test Ellwortha – Howarda. Przeprowadza się również badanie radiologiczne i tomografię komputerową głowy w celu wykazania zwapnienia w obrębie jąder podstawy mózgu.

Zobacz również:


Chorobę należy różnicować z:

  • niedoborem magnezu
  • zaburzeniami wchłaniania wapnia z przewodu pokarmowego
  • nadmiernym wydalaniem wapnia z moczem
  • nadmiernym odkładaniem się wapnia w tkankach miękkich.
Jeżeli wystąpi stan tężyczkowy pojawia się zagrożenie życia. Należy choremu podać dożylnie preparaty wapnia. Leczenie długotrwałe polega na utrzymywaniu diety niskofosforanowej, z wykluczeniem mleka krowiego.