Szukaj

Przewlekła niewydolność żylna - przyczyny, objawy, leczenie

Przewlekła niewydolność żylna polega na utrwalonym zaburzeniu odpływu krwi żyłami kończyn dolnych. Obejmuje zarówno żyły głębokie jak i powierzchniowe. Na przewlekłą niewydolność żylną kończyn choruje 5-15% osób dorosłych. Choroba dotyka częściej kobiet niż mężczyzn.

Podziel się
Nogi
Główną przyczyną niewydolności żylnej jest cofanie się krwi, spowodowane niewydolnością zastawek żylnych, nazywa się to inaczej refluksem żylnym. Jeżeli dochodzi do uszkodzenia zastawek żylnych w następstwie zakrzepicy żylnej mówi się o zespole pozakrzepowym.

Czynniki ryzyka:

  • wiek
  • płeć - kobieta
  • rodzinne występowanie
  • ciąża 
  • nadwaga
  • praca w pozycji siedzącej lub stojącej, doprowadzająca do zastoju krwi w żyłach kończyn dolnych
  • przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych
  • wysoki wzrost
Pierwszym objawem przewlekłej niewydolności żylnej jest uczucie ciężkości kończyn pod koniec dnia pracy oraz niewielkie obrzęki w okolicy kostek oraz rozszerzenia drobnych żył podskórnych. W późniejszym okresie pojawiają się także bolesne kurcze łydek, szczególnie podczas spoczynku nocnego. Następnie tworzą się powrózkowate, kręte żyły. Przewlekła niewydolność żylna objawia się także skurczami łydek, zwykle w nocy, charakterystyczny jest też dla niej tzw. zespół niespokojnych nóg.

Klasyfikacja kliniczna przewlekłej niewydolności żylnej:

0. - niezauważalne objawy choroby żył
1. - żylaki śródskórne i poskórne
2. - żylaki w kończynach dolnych
3. - obrzęki
4. - zmiany na skórze (brązowe przebarwienia w okolicy podudzi)
5. - zmiany skórne z  zagojonym owrzodzeniem
6. - zmiany skórne z niezagojonym owrzodzeniem

Przewlekła niewydolność żylna jest zazwyczaj bardzo prosta do rozpoznania. W diagnostyce bardzo ważny jest dokładny wywiad lekarski, trzeba zwrócić uwagę na czas trwania objawów, współistnienie innych chorób oraz chromanie żylne, sugerujące zaawansowaną niewydolność żylną. 

Podstawowym badaniem jest ultrasonograficzne badanie metodą Dopplera. Rzadko potrzebne są inne badania, jednak czasem przeprowadza się również flebografię, przydatną w przypadkach wymagających ustalenia wskazań do operacji.

Najbardziej istotnym zadaniem leczenie zachowawczego jest zmniejszenie nadciśnienie żylnego, będącego główną przyczyną zmian klinicznych z żyłach.

Zalecenia leczenie zachowawczego:

  • unikanie długotrwałego stania lub siedzenia
  • układanie kończyn na podwyższeniu
  • ćwiczenia poprawiające odpływ krwi
  • kompresoterapia – stosowanie opasek i pończoch
  • farmakoterapia – niesteroidowe leki przeciwzapalne, pochodne kasztanowca, rutyny, diosmina.
Do leczenia chirurgicznego klasyfikowany jest zazwyczaj chory, u którego nie następuje poprawa po leczeniu kompresyjnym. Polega na przecięciu i podwiązaniu żył przeszywających podudzi, a także rekonstrukcji zastawek.