Choroba Leśniowskiego – Crohna - objawy, powikłania, leczenie
Choroba Leśniowskiego – Crohna jest przewlekłym i nieswoistym zapaleniem jednego z odcinków przewodu pokarmowego pomiędzy jamą ustną, a odbytem. Choroba najczęściej pojawia się w końcowej części jelita cienkiego, w okolicy odbytu i w jelicie grubym. Chorobę tę odróżnia się od wrzodziejącego zapalenia jelita grubego dzięki odcinkowemu charakterowi i głębszej penetracji zmian w ścianie jelita.
Objawy:
- bóle brzucha
- biegunka
- gorączka
- brak apetytu
- spadek wagi ciała
- ropnie i przetoki okołoodbytowe
Zobacz również:
Powikłania choroby Leśniowskiego – Crohna:
- ropnie śródbrzuszne
- zwężenie światła jelita
- krwotoki
- perforacje
- toksyczne rozdęcie okrężnicy.
Do rozpoznania choroby konieczne jest wykonanie badań radiologicznych jelit. Ważne jest także wziernikowanie jelita grubego połączone z pobraniem wycinków do oceny mikroskopowej oraz biopsja jelita cienkiego. W celu odróżnienia od gruźlicy wykonuje się posiew kału.
Obecnie nie ma skutecznego sposobu leczenia choroby. Choroba może nawracać nawet po całkowitym usunięciu ogniska chorobowego. Leczenie polega głównie na zapobieganiu chorobie oraz leczenie wspomagającym polegającym na przestrzeganiu diety i uzupełnianiu niedoborów.
Duża część chorych ze względu na niewystarczające wyniki leczenia farmakologicznego zmuszona jest do poddania się zabiegowi chirurgicznemu. Zabieg ten polega na wycięciu zmienionego odcinka jelita.