Wstrząs kardiogenny - diagnostyka i leczenie
Wstrząsem kardiogennym (WK) nazywamy taki rodzaj wstrząsu, którego przyczynami są zaburzenia czynności serca lub zmiany w obrębie dużych naczyń tętniczych. Jest to stan zagrażający życiu pacjenta, a najczęstszą jego przyczyną jest zawał mięśnia sercowego.
Aby ustalić czy mamy do czynienia ze wstrząsem kardiogennym, lekarz wykonuje badanie ultrasonograficzne (ECHO serca).
Powodem powstania charakterystycznych objawów wstrząsu, jest niedotlenienie narządów w wyniku zmniejszenia się ilości krwii przetaczanej przez serce.
Najczęstsze przyczyny wystąpienie wstrząsu kardiogennego:
- uszkodzenie mięśnia sercowego - sytuacja, gdy mięsień nie kurczy się wydajnie i pompa pracuje słabo (zawał, uraz lub zapalenie mięśnia sercowego);
- zaburzenia rytmu serca - komory serca nie są odpowiednio wypełniane, więc mięsień sercowy nie jest w stanie wykonywać efektywnych skurczów;
- niedomykalność lub zwężenie ujść tętniczych;
- tamponada serca - sytuacja, gdy w wyniku urazu, krew gromadząca się w klatce piersiowej uciska serce;
- zator tętnicy płucnej.
Objawy wstrząsu kardiogennego:
- dezorientacja co do miejsca i czasu;
- blada, chłodna i wilgotna skóra;
- zaburzenia świadomości;
- senność;
- osłabienie mięśni;
- wydłużenie czasu blednięcia paznokcie po ucisku do powyżej 2 sekund;
- przyspieszony oddech;
- diureza godzinowa (ilość wydalanego moczu w ciągu godziny) poniżej 20 ml;
- spadek ciśnienia tętniczego poniżej 80 mmHG.
Zobacz również:
Leczenie wstrząsu kardiogennego
W przypadku rozpoznania wstrząsu kardiogennego, należy niezwłocznie wezwać pogotowie oraz udzielić choremu pierwszej pomocy. W czasie oczekiwania na przyjazd karetki, o ile chory nie stracił przytomności, należy zachować z nim kontakt i próbować uspokoić. Jednocześnie cały czas powinno się oceniać podstawowe funkcje życiowe (oddychanie i bicie serca).
Wstrząs rozwija się, gdy około 40% mięśnia lewej komory jest objęte niedotlenieniem lub uszkodzeniem. U większości chorych objawy pojawiają się w ciągu 6-10 godzin od przyjęcia do szpitala. Głownym i podstawowym celem w leczeniu wstrząsu jest przywrócenie krążenia w tętnicy odpowiedzialnej za zawał. Leczenie WK jest trudne i obciążone ryzykiem popełnienia błędu. Pierwszą rzeczą po rozpoznaniu wstrząsu jaką należy zrobić, jest ustabilizowanie krążenia. Zapobiega się w ten sposób powstaniu nieodwracalnych uszkodzeń narządów podczas transportu chorego do szpitala.
Wstrząs kardiogenny wciąż pozostaje najpoważniejszym powikłaniem świeżego zawału serca, któremu przypisuje się dużą śmiertelność, wynoszącą, przy normalnej terapii, około 50%. Aby zmniejszyć te statystyki i zapewnić optymalną opiekę i możliwość leczenia inwazyjnego, należy jak najwcześniej hospitalizować pacjentów ze świeżym zawałem.
Autor: Kamila Bigos
Źródło:
http://www.biomedical.pl/zdrowie/wstrzas-kardiogenny-3939.html