Wtórna nadczynność gruczołów przytarczycznych
Wtórna nadczynność gruczołów przytarczycznych jest stanem, który polega na nadmiernym wydzielaniu parathormonu na skutek przewlekłej hipokalcemii, czyli niskiego poziomu wapnia we krwi. Najczęstszym czynnikiem wywołującym wtórną nadczynność gruczołów przytarczycznych jest przewlekła niewydolność nerek.
Przyczyny powstawania hipokalcemii:
- zaburzone wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego na skutek niedostatecznej jego podaży w diecie oraz niedoboru witaminy D3
- nadmierne wydalanie wapnie z moczem z powodu nabytych chorób nerek
- nieprawidłowy metabolizm witaminy D3
- nieprawidłowe odkładanie się wapnia w tkankach miękkich lub kościach np. na skutek zapalenia trzustki
Zobacz również:
Zbyt długo występująca hipokalcemia nadmiernie pobudza gruczoły przytarczyczne i doprowadza do ich przerostu oraz do zmiany wrażliwości na wahania kalcemii.
Obraz kliniczny wtórnej nadczynności gruczołów przytarczycznych zależy od choroby podstawowej ją wywołującej oraz nasilenia hipokalcemii.
W rozpoznaniu najważniejsze jest oznaczenie stężenia parathormonu w surowicy oraz stężenie wapnia, które w w tej chorobie jest małe lub dolnych granicach normy.
Wtórną nadczynność gruczołów przytarczycznych należy różnicować z chorobami metabolicznymi kości oraz stanami będącymi przyczyną kamicy nerkowej.
Pacjenci z przewlekłą niewydolnością nerek powinni:
- ograniczyć przyjmowanie fosforanów w diecie
- zażywać witaminę D
- stosować leki wiążące fosforany w przewodzie pokarmowym.