Zapalenie zatok

Katar, brak węchu, brak smaku często brane są za zwykłe przeziębienie i bagatelizowane. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że mogą to być objawy uciążliwego i bolesnego zapalenia zatok.

Co to jest zapalenie zatok?

Zapalenie zatok fachowo nazywane jest zapaleniem błony śluzowej nosa i zatok przynosowych. Dotyczy zatok czołowych, szczękowych, sitowych i zatoki klinowej. Mogą powodować ją wirusy, bakterie, grzyby. Nie bez znaczenia są alergie, astma, próchnica oraz zanieczyszczenie dymami i pyłami. Jeśli ktoś uprawia nurkowanie, również może doświadczyć nieprzyjemnych objawów zapalenia zatok. Ponieważ na początku, w stopniu niezaawansowanym zapalenie przypomina lekkie przeziębienie, często jest ignorowane. Fervex i chusteczki mają pomóc bez konieczności wizyty u lekarza. Przez takie działanie wiele osób długo nie wie, na co tak naprawdę choruje i dopiero, gdy zaczynają odczuwać uporczywy ból oraz wydzielina w nosie udają się do przychodni po prawidłową diagnozę.

Objawy zapalenia zatok

Wyróżnia się trzy rodzaje zapalenia zatok:

• ostre,
• ostre nawracające (wraca nawet po poprzednim wyleczeniu),
• przewlekłe (trwa dłużej niż 3 miesiące).

Jednak dla każdego z nich charakterystyczne jest kilka objawów. Przede wszystkim niedrożność nosa, z którym wiąże się upośledzenie węchu. Perfumy przestają pachnąć, jedzenie ani nie pachnie, ani nie smakuje, więc chory zaczyna tracić apetyt. Pojawia się wydzielina ściekająca z nosa po tylnej ścianie gardła, a także ból twarzy lub jej części: nosa, czoła, szczęki, w zależności od tego, która zatoka została zainfekowana. Poza tymi objawami obserwuje się uczucie zatkania uszu, stany podgorączkowe przy zapaleniu ostrym i gorączkę w czasie trwania przewlekłego. Czasami pojawia się również kaszel. Chory ze względu na niedrożny nos zaczyna oddychać przez usta. Zaburza to gospodarkę oddechową organizmu oraz naraża na dodatkowe infekcje, gdyż dostające się tą drogą powietrze nie jest oczyszczane przez rzęski, które znajdują się w nosie. Przez to też pojawia się ogólne zmęczenie, ponieważ organizm nie jest dostatecznie dotleniony.

Leczenie zapalenia zatok

Pierwszym krokiem do powrotu do zdrowia jest wizyta u lekarza. Nie należy tego ignorować i leczyć się tylko na własną rękę, tak jak nie należy ignorować samej choroby, która może prowadzić do różnych komplikacji w obrębie układu oddechowego.

Gdy lekarz stwierdzi zapalenie zatok, przepisze leki albo od razu skieruje do laryngologa, który wziernikiem lub na podstawie zdjęcia z tomografii komputerowej oceni stan zatok i ich objęcie chorobą. W zależności od tego czym jest spowodowane zapalenie zlecone będą leki lub korekta przegrody nosowej gdyż i ona ma wpływ na częste pojawianie się infekcji. Punkcję, do ściągania wydzieliny zalegającej w zatokach stosuje się obecnie bardzo rzadko. Leczenie rozpoczyna się objawowo zalecając krople do nosa, płukanki, inhalacje oraz tabletki przeciwbólowe zmniejszające ból, obrzęk śluzówki i rozrzedzające wydzielinę. Dopiero po tygodniu stosowania takiej kuracji zalecane są antybiotyki. Należy stosować je bez przerwy przez dwa tygodnie, bowiem całe leczenie trzeba przejść od początku do końca. Zniknięcie pierwszych objawów nie oznacza pełnego wyleczenia, a niedoleczone zatoki będą boleśnie powracały.

Domowa pomoc przy zapaleniu zatok

Poza antybiotykami można wspomóc leczenie samodzielnie. Nawilżać powietrze w pokoju, w którym najczęściej się przebywa. Można używać do tego nawilżacza albo powiesić w pomieszczeniu pranie. Nawilżone powietrze wpłynie na regeneracje błony śluzowej. Korzystne dla tego są także inhalacje. Nie muszą być bardzo wymyślne. Wystarczy miska z ciepłą wodą i wdychanie pary, chociaż można wrzucić do wody torebkę herbaty miętowej, której zapach odkazi i udrożni nos. Natomiast dla przyniesienia ulgi obolałym częściom twarzy warto stosować ciepłe, ale nie gorące, okłady z grochu umieszczonego w skarpetce i podgrzanego w piekarniku.

Powiedz „nie” zapaleniu zatok

Zapalenie może przytrafić się każdemu, lepiej jednak  starać się nie dopuścić do niego ani do jego nawrotów. W związku z tym najlepiej stosować codzienną profilaktykę. Nawilżać mieszkanie, zwłaszcza w sezonie grzewczym, nawilżać organizm poprzez picie dużej ilości wody co uodporni błonę śluzową na infekcje. Dobrze także nie palić i unikać drażniącego dymu papierosowego. Nie lekceważyć kataru, który bywa początkiem choroby oraz nie wychodzić z mokrymi włosami z domu, a w chłodne dni zawsze pamiętać o czapce.

Może się to wydawać drobiazgami o niewielkim znaczeniu, lecz są one naprawdę istotne dla uniknięcia bolesnej i mogącej trwać nawet pół roku choroby, która znacznie utrudnia codzienne funkcjonowanie.

Autor: Karolina Skrzek